Ataerkil bir toplumda yaşıyorsanız eğer zor olan kadınlık iki kat daha zor hala geliyor. Türkiye’de kadın olmaksa başlı başına bir eziyettir. Herkes kadın olmanın zor olduğunu söyler. Ama neden zor olduğunu kimse anlatamaz. Bir kadın bile neden kadınlığın bu kadar zor olduğunu anlatamaz. Çünkü anlatılamayacak kadar zordur aslında. Kadına hep güçlü olması, mücadeleci olması, güzel olması gibi birçok şey yüklenilir. Bunu beceren kadın ağlayamaz, kimseye kendini anlatamaz. Çünkü eğer ağlar veya derdini anlatırsa güçsüz pozisyonuna düşmekten korkar. Eğer ağlar veya derdini anlatırsa insanlar onları ağladıkları yerden vurur. Aslında bu bana göre yanlış. Ancak maalesef kadına hep bunlar yüklenir. Çocukluğundan beri onun bilinçaltına bu yüklenilir. Ben hem iki çocuk annesi hem de çalışan bir anneyim. Her sabah erkenden çocukları okulla gönderir daha sonra işe giderim. Bütün gün çalıştıktan sonra eve gelip yemek çamaşır, bulaşık, çocukların ödevi derken, kendime ayıracak vaktim bile kalmaz. Bunu şikayet etmek için söylemiyorum tabi ki. Şimdi diyeceksiniz eşin kötü bir insan mı onun için mi bütün işi sen yapıyorsun. Hayır, eşim dünyanın en iyi insanı. Ben belki de birçok insana göre şanslıyım. Ne kadar zorluk çekersem çekeyim her zorlukta yanımda olan bir şeyimin olduğunu biliyorum. Peki ya kötü bir eşe sahip kadınlar. Ben iyi bir eşe sahibim diye diğer kadınlarıma kulaklarımı kapatamam sizde kapatmayın.

Şiddet. Söylerken yazarken kolay oluyor ancak onu çekenin nasıl bir acıyla boğuştuğunu bilmiyoruz. Sadece vah vah demekle yetiniyoruz. Soracaksınız ne yapmalıyız diye. Buradan ilk önce kadınlara seslenmek istiyorum. Vah vah demek yerine özellikle erkek çocuklarımıza şiddetin yanlış olduğunu, oğlum pipini göster demek yerine, oğlum dayak atmak, küfür etmek kötü bir şey deyin. Onlara bunları öğretirseniz eğer bir kadının şiddet görmesini engelleyebiliriz. Ya kesin kadın suçludur demek yerine hiçbir kadın şiddeti hak etmiyor deyin.

Bir sözümde erkeklere siz sizi seven size aile hayatı sunmak için uğraşan kadına şiddet uygulamak yerine ‘ne derdin var’ ‘Bu sorunu nasıl atlatabiliriz’ ‘Neden suratın asık’ diye sormayı deneyin. Siz o kadınlara şiddet uyguladığınızda kendi egonuzu tatmin etmiş olabilirsiniz. Ancak çocuklarınızın gözünde canavar gibi görünüyorsunuz. O kadının her gün size lanet okumasına neden olursunuz. Hayat yaşamaya değerken niye kendinize ve kadınlara bunları yapma gereksinimi duyuyorsunuz? O sizin hayat arkadaşınız onunla konuşun şiddet uygulamak insanlık değil zorbalıktır. Esenle kalın…