(Şam, 1890 – İstanbul, 4 Kasım 1968) Gazeteci, romancı. Tam adı M. Refi Cevat Ulunay. Ref ’i Cevat, Arı, Ulunay imzaları da onundur. Mevlana ’nın soyundan Ankara valisi Ali Muhittin Paşa ile Makbule Hanım ’ın oğlu. Babasının memuriyeti dolayısıyla bulunduğu Şam ’da doğdu, İstanbul ’da Vefa semtinde büyüdü. Vefa Taş Mektebi ’nde (1898) ve Şemsü ’l- Maarif adlı özel bir okulda (1901) okudu. Galatasaray Sultanisi ’ni bitirdikten (1909) sonra Tanin ve İkdam gazetelerinde çalışmaya başladı. İttihat ve Terakki ’ye karşı olan Hürriyet ve İtilaf Fırkası ’na girdi ve bu partinin yayın organı olan Alemdar (1911- 1913 ve 1918- 1921 kapatıldıkça Darbe, Şehrah, Nevrah, Yeni Yol, Meslek, Bedâhet, Mukavemet, Hedef, Takvimli Gazete, Teşrih, Alem, Haberdar, Azim, Asildâr adlarıyla çıktı) gazetesini çıkardı. Ancak Babıâli Baskını (1913) üzerine gazetesini kapattı siyasi nedenlerle Sinop, Çorum ve Konya ’da sürgün yaşadı (1914- 18). Mütareke ’den sonra İstanbul ’a dönerek gazetesini yeniden çıkarmaya başladı. Milli Mücadele karşıtı yazıları ve İngiliz Muhipler Cemiyeti ’nin örgütlenmesine geniş yer vermesi dolayısıyla “Yüzellilikler” listesine alınması üzerine Avrupa ’ya gitti (1922). Yüzellilikler ’in affına ilişkin yasadan yararlanarak Türkiye ’ye döndü (1938) Yeni Sabah (1938- 53) ve Milliyet (1953- 68) gazetelerinde köşe yazarlığı yaptı. İstanbul Belediye Konservatuvarı Tasnif Kurulu üyesi olarak çalıştı. Kalp hastalığı ve geçirdiği bir felç sonucu öldü vasiyeti üzerine cenazesi Konya ’ya götürülerek Mevlana türbesi karşısındaki Üçler Mezarlığı ’nda toprağa verildi.
İlk yazısı 1909 ’da Tanin gazetesinde çıktı. Gıdık dergisindeki yazılarında siyasal güldürünün özgün örneklerini verdi. Gazete yazarlığının yanı sıra tiyatro ve müzik eleştirileri, romanlar yazdı, çeviriler yaptı. Geleneksel yaşamın sorunlarını işleyen fıkraları, gezi yazıları ve daha çok gazeteci diliyle yazdığı röportaj/anı tarzındaki popüler tarih romanlarıyla tanındı. Yazılarında, dilde özleşmeye karşı bir tutum sergiledi.
