İnsan yaşamında unutulmaz günler vardır.
Unutulmaz olaylar vardır.
Şöyle bir bakın bakalım yaşamınıza.
Sünnet düğününüz,
Askerliğiniz,
Söz gününüz,
Nişan gününüz,
Evliliğiniz,
İlk bebeğiniz…
Saymakla bitmez unutulmaz olaylar.
İlhan Şeşen bile bilmem kaç yaşından sonra zirveye çıkmış.
“Neler oluyor bize yine neler oluyor gülüm
Neler oluyor sana bana neler oluyor”
Şarkısıyla.
Dün buradan kentin nostaljik bölümlerini aktarmıştım. Araya da bir iki duyum sıkıştırmıştım.
Nostaljiden bahsederken anıları unutmuşum meğer.
İnsanın bazen kopup geçmiş yılları anımsarken, eski dostları da unutmaması gerekiyor.
Dün bunu öğrendim.
Sağ olsun var olsun dostlar.
Hep şarkılardan gideceğiz bu gün sanırım.
“Anılar anılar” diyen nağmeler vardı…
İnsanları zamanında efkarlandıran şarkılar,
Unutulmuşları tekrar tekrar yaşatan şarkılar yok mudur sanki?
Elbette vardır.
Ama insanoğlu, anılarını da, dostluklarını da unutmaması gerekir.
Bu konuda bir de söz vardır.
“Bir fincan Kahvenin 40 yıl hatırı vardır” diye.
Şimdilerde bu hatır değil 40 yıl.
Daha fazladır belki de…
Hatır işte. İnsanın unutmaması, hep hatırlaması gerekin bir şey sanırım…
