Kurban Bayramı arifesinde özellikle SGK emeklileri çifte mutluluk yaşadı.
Her ne kadar Kurbanlıkların fiyatlarının yanına yaklaşamasalar da, aldıkları ikramiyeler ve emekli maaşları, milyonlarca SGK’lı emekliyi sevindirdi.
Nasıl sevinmesiler ki?
Hani TV’lerde günlerce gösterilen reklamlar vardır.
Tonton bir amca ile nine, üzgün ve mahzun bir şekilde beklerle çocuklarının veya torunlarının gelmesini.
Kapı çaldığında ise bir sevinçle koşarlar.
Gariplerim ne yapsın ki, ellerindeki avuçlarındakileri harcayarak bu minikleri bekliyorlar hep.
Ya bizim emekliler…
Bayram yaklaşırken ne yapacağını şaşırmış vaziyette gün sayıyorlardı.
Devlet, birkaç gün önce seçim vaadi olan bayram ikramiyelerini yatırdı bankalara.
Biner lire az para değil. Aldılar evlerinin ihtiyaçlarının bir kısmını karşıladılar. Artanını da bir köşeye koydular.
Ya maaşlar yatmazsa düşüncesindeydi hepsi de.
Bayrama şurada kaç gün kaldı ki. Bu gün, yarın, yarından sonra…
Hani o meşhur şarkı var ya, “Yatcaz kalkcaz, yatcaz kalkcaz hooop oradayım…” gibi…
Bankalarda bir telaş var ki sormayın gitsin.
Çalışanlar ödeme yapmaktan başlarını kaşıyamıyor.
Niye mi?
Emeklilerin maaşları yatırılmaya başlamış da ondan.
İşin Türkçesi,
Devlet yine babalığını gösterdi ve bayram öncesi milyonlarca emeklinin yüzünü güldürdü bu Kurban Bayramı’nda da
O boynu bükük büyüklerin artık yüzleri güler olmaya başladı.
Çünkü bayramda gelecek torunlarına bir kucak sevginin yanı sıra istedikleri hediyelerini de verebilecekler.
Ne güzel değil mi?
Bayram seyran derken, geldi çattı oda.
Önce hüznü yaşadı emekliler, sonra da sevinci…
Yani çifte bayram yaşadılar…
