ETİLER’E KADIN ELİ

İLKNUR GENÇ / ANTALYA GÜNDEM ÖZEL Etiler tarihinde ilk kez bir kadın, muhtar seçildi. Şehrin tam göbeğinde olmasına rağmen çok geç gelişme kaydeden Etiler, günden güne gelişmesini sürdürüyor. Etiler Mahalle Muhtarı Nesrin Kuş’u yerinde ziyaret ettik. Muhtarlığın önünde bir yandan mahalleli ile konuşuyor, diğer yandan da hayırsever bir vatandaşın vermiş olduğu yardımları dağıtıyordu. Önünde ihtiyaç sahiplerinin isimlerinin olduğu bir kâğıt, yanında ise yorgun yaşlı bir teyzemiz vardı.

İ.G: “Kendinizi nasıl anlatırsınız?”

N.K: “Devlet memurluğundan emekliyim. Hem anneyim, hem de çalışıyorum.  Dört de torunum var.  Uzun yıllar sivil toplum kuruluşlarında çalıştım.  Kadın kooperatiflerinde kadınlarımıza destek oldum, proje ürettim. Ayrıca hayvansever biriyim. Çocuklarımız, yaşlılarımız çok kıymetli. Onlara değer veririm. Sistemli çalışan bir muhtarım. 2 yıl önce muhtarlığımıza gelen bir tebligatı bile hemen bulabilirim.”  

İ.G: “Muhtar olmadan önce de yardımsever birimiydiniz?”

N. K: “Muhtar olmadan önce de yardım faaliyetlerinde bulunuyordum. Bu muhtarlığın getirdiği bir durum değil, bu benim yaşam tarzım.  Muhtar olmadan önce birçok düşüncem vardı. Şimdi bu düşüncelerimi faaliyete geçiriyorum ve bunlar için çalışıyorum. Birçok yaşlı insana yaşlılık maaşı bağlattım.  Zor durumda kalan ailelere sosyal yardımlaşma vakfına ve kaymakamlığa yönlendiriyorum. Yeri geliyor kendim arayıp mahallemdeki ihtiyaç sahipleri için yardım istiyorum.”

İ.G: “Bu dönem seçildiniz ve yeni bir muhtarsınız.  Seçildikten sonra mahallenize kattığınız yenilikler var mı?”

N. K: “Evliya Çelebi çok işlek bir cadde. Daha önce çok kaza oluyordu. Muratpaşa Belediye’sine durumu ilettim. Sağ olsunlar Opera Kavşağı’na kadar refüje çekildi. Artık pazara giden teyze ve amcalarımız, okula giden çocuklarımız daha rahat. Çocukların oynayacağı korunaklı bir alan yoktu. Okul ve camiinin arasına bir basketbol sahası yapılmasını istedim. Şimdi bir oyun alanımız daha oldu. Akşam torunlarımı alıp gidiyorum. Orada oynayan çocukları görünce mutlu oluyorum. Çünkü çocuklarımız olmazsa olmazımız parklarımız işlevsiz. Oturacak yer yok ve küçük.  Mahallemizde 40 yıldır yapılmayan camii duvarı ve tuvaleti vardı. Çok kötü durumdaydı. Tuvaleti ise kullanılamaz haldeydi. Muratpaşa Belediyesi’ne ve başkanımıza teşekkür ederim. Bize çok destek oldular. Artık Etiler Camisi’nin şahane bir duvarı, yeni abdestlikleri ve temiz tuvaletleri var. Mahallemizde şu an sondaj çalışması var, çünkü sokakta yağmur suları çok birikiyor.  Aslında bu çalışmanın çoktan yapılması gerekiyordu ama aksatılmış.”

İ.G: “Bir muhtar olarak en büyük hayaliniz nedir?”

N.K: “Biz devletin ilk kapısıyız. Demokrasinin ilk basamağıyız. Bütün bunlar herkes elindekileri ortaya koyunca oluyor. Birlikte olmadan hiçbir şey çözülmez. Önce birlik olmak lazım. Mahallemin eksiklerini, yapılması gerekenleri bir üst kuruma iletmek ve yapılmasını sağlamak bizim görevimiz.  Bir şey yapılacaksa biri yapsın ama gerçekten yapsın.”

İ.G: “Mahalledeki ihtiyaç sahiplerine nasıl yardım ulaştırıyorsunuz?”

N.K: “Bazı komşularımızın çok düşük emekli maaşları var veya yaşlılık maaşı alıyorlar ama bu pahalılık ile geçinemiyorlar. Hatta pandemi döneminde yardıma ihtiyacı olan çok insan var. Hayırseverler bize gelir ve ihtiyaç sahibi olan var mı diye sorarlar. Bizde daha önceden belirlemiş olduğumuz ve tespit ettiğimiz yardıma muhtaç kişilerin isimleri vardır.  Biz o hayırsever vatandaşımıza isimlerini veririz. İster kendileri verirler, isterlerse bizim aracılığımız ile yardımı ulaştırırlar.  Komşumuz açken, biz tok yatamayız. Bunlar bizi besleyen manevi duygular yoksa bunun maddi bir karşılığı yok.” 

İ.G: “Öncelikleriniz kimler ve nelerdir?”

N.K: “Benim hedef kitlem yaşlılarımız ve çocuklarımız. Ayrılan ya da ölen ailelerin çocukları. Onların acılarını hafifletmek istiyoruz. Her şeylerini karşılamak için gücümüz yetmez, ama en azından aracı olabiliriz. 3 çocuğunu tek başına büyüten bir annemiz var. Onu hep el üstünde tutuyoruz. Bazen bizler destek oluyoruz, bazen de hayırsever vatandaşlarımız destek veriyor.  Ben mahalle ayrımı da gözetmiyorum. Bazen başka bir mahalleden yardıma çok ihtiyacı olan birini tespit ediyoruz ve yardım etmek için elimden ne gelirse yapıyorum.”

İ.G: “Mahalleniz için en büyük hayaliniz ne?”

N.K: “Ben mahallemize bir kreş yaptırmak istiyorum. Özellikle çalışan anneler için istiyorum bunu. Başkanımıza da bunu ilettim. Bir de evcil hayvan mezarlığı yapılmasını istiyorum. Sokak hayvanlarına bakıyorum. Balkonum da bakıyorum. Yaşarken iyi de, ölünce bu büyük bir üzüntü oluyor bana. Çöpe atılan evcil hayvan olsun istemiyorum. Canlı çöpe atılmaz. Ben bu duruma üzülüyorum. Bence Muratpaşa’ya çok yakışır. Başkanım da bu duruma sıcak baktı. Pandemi dönemi olmasaydı belki de gerçek olacaktı.”

İ.G. “Son olarak etiler mahalle sakinlerine vermek istediğiniz bir mesaj var mı?”

N.K. “Ben sisin aracılığınızla mahalle sakinlerimize seslenmek istiyorum. Pandemi nedeniyle her ne kadar biraz sıkıntılı bir dönem geçirsek de, gece gündüz mahallem için çalışmaya devam edeceğim. Pandemi sonrası Etiler’e hak ettiği hizmetlerin gelmesini sağlayacağım.”

İ.G. “Çok teşekkür ederim.”

N.K. “Asıl mahallemizin sesi olduğunuz için ben teşekkür ederim.”