Türkiye’nin ataerkil toplum yapısından en çokta çocuklar etkileniyor. Küçük bir çocuk düşünün daha 5 yaşında. Sürekli ağlayan ve annesine tehdit savurup duran… Şimdi diyeceksiniz ki ne alaka? Yaptığım bir yolculukta bir çocukla annesi aynı bu durumdaydı. Çocuk henüz 5 yaşında ve sürekli ağlıyor. Ağlarken de annesine ‘Bana vurduğunu babama söyleyeceğim. Geçen gün seni dövdüğü gibi dövsün. Ağzına silah soksun’ diye ağlıyordu. O an anne ile göz göze geldik. Annenin gözlerindeki çaresizliği anlatamam size. Anne bir yandan çocukla baş etmeye çalışırken, bir yandan da kafasını önüne eğip, insanlarla göz göze gelmemek için büyük bir çaba sarf ediyordu.

Hani hep diyoruz ya Türkiye’de kadın olmak zor diye. Bu cümlemiz sadece cümlede kalıyor. O 5 yaşındaki çocuk belki 20 yıl sonra karısının ağzına silah koyan bir koca, bir baba veya bir abi olacak. Ne kadar acı değil mi? Hepimiz diyoruz ya ‘Bu kadar kötü insan neden var?’ diye. O çocuğunun yanında karısını döven, ağzına silah sokan kişi, belki de babasından öyle görmüştür. Çocuklar her zaman hayatımızın merkezinde ve biz o merkezleri nasıl yetiştirdiğimizin farkında bile değiliz.

Seçimler yaklaştı. Bütün siyasiler başladı vaatlerine. Kimi yol, kimi para, kimi de iş vadediyor. Kimse çıkıp da çocuklarımız demiyor. Kimse yetiştirme yurtlarında anne ve baba sevgisine muhtaç olan, annesinin babasından dayak yediği için psikolojisi bozulan veya sokaklarda diğer çocuklara gıpta ile bakan çocukları görmüyor. Bazen bakıyorum da nasıl bu kadar insanlıktan çıktık.

Ülkemizde çocukların fark edilmesi için ya tecavüze uğrası, ya da öldürülmesi gerekiyor. Çocuklar bunları yaşadıklarında da sadece bir hafta hatırlanıyor. Daha sonra her şey aynı. Bence bu seçimde partiyi bir kenara bırakıp, başkan adaylarını araştırmanın tam vakti. Ben, ilk olarak hangi başkan çocuklar, kadınlar, hayvanlar ve ülke için ne yapmış diye bakacağım. Yol yapıp, bina dikenleri artık istemiyorum. Bana da verin beton, demir bende yapayım binaları. Bizim binalara, yollara olduğu kadar insanlığa da ihtiyacımız var.

Türkiye’de her yıl yüzlerce kadın kocaları tarafından öldürülürken, binlercesinden haberimiz olmaz. Her yıl yüzlerce çocuk tecavüze uğrarken, birçoğundan haberimiz yok. Her gün yatağında anne diye ağlayan çocuklardan haberimiz yok. Sokaklarda onlarca zorlukla baş etmeye çalışan çocuklarda haberimiz yok.

Sayın Belediye Başkan adayları… Şunu anlayın artık biz sizden bina, yol değil, biz sizden duyulmayanları, Türkiye’nin kanayan yaralarını görmenizi istiyoruz. Bunları düşünmeyenlere, onlar için proje üretmeyen adaylara oy yok. Sevgiyle kalın….