1889 se­ne­sin­de İstan­bul’da doğdu. İlk öğ­re­ni­mi­ne İstan­bul­da Şem­sül-Ma­ârif özel oku­lun­da baş­la­dı. Orta öğ­re­ni­mi­ni Vefâ ve Trab­zon idâ­dî­le­rin­de ta­mam­la­dı. 1907 se­ne­sin­de Mek­teb-i Hu­ku­ka girdi. 1910 yı­lın­da mezun oldu. Bir sene Ad­li­ye Ne­zâ­re­tin­de me­mur­luk yaptı. Sonra Trab­zon Sul­tâ­nî­si­ne ede­bi­yât öğ­ret­me­ni tâyin edil­di. 1913 se­ne­sin­de psi­ko­lo­ji ve pe­de­go­ji tah­si­li için, İsviç­re­ye gön­de­ril­di. Ce­nev­re Üni­ver­si­te­si Psi­ko­lo­ji Ens­ti­tü­sü ile Jean Ja­c­qu­es Po­us­se­au Pe­de­go­ji Ens­ti­tü­sü­nü bi­tir­di. 1916­da yurda döndü. İstan­bul Dâ­rül­mu­al­li­mî­ni psi­ko­lo­ji ve pe­de­go­ji öğ­ret­men­li­ği­ne tâyin edil­di. Aynı okul­da üç sene mü­dür­lük yapan İbra­him Alâ­ad­dîn Gövsa, 1926 yı­lın­da Ma­ârif Ve­kâ­le­ti Tâlim ve Ter­bi­ye Dâ­ire­si âzâ­lı­ğı­na ge­ti­ril­di. 1927 se­ne­sin­de Sivas me­bu­su se­çil­di. İki dönem me­bus­luk yap­tık­tan sonra, 1935­te Ma­ârif Ve­kâ­le­ti mü­fet­ti­şi, 1936­dan 1946’ya kadar İstan­bul me­bu­su oldu. Zi­râ­at Ban­ka­sı idâre mec­li­si üye­siy­ken 1949 se­ne­sin­de An­ka­ra’da öldü. İlk şi­ir­le­ri aruz öl­çü­süy­le Ser­vet-i Fünun ve Hı­ya­ban der­gi­le­rin­de çık­mış­tır. Yeni Mec­mua’da çıkan hece şi­ir­le­riy­le Millî Ede­bi­yat akımı için­de gö­rü­lür. Milli Ede­bi­yat akı­mı­nı be­nim­se­dik­ten sonra vatan, yi­ğit­lik ve mil­let ko­nu­la­rın­da hece ile şi­ir­ler yaz­mış­tır. Ede­bi­ya­tı­mız­da ço­cuk­lar için şiir çı­ğı­rı­nın ön­cü­lü­ğü­nü yap­mış­tır. Ço­cuk­lar için yaz­dı­ğı şi­ir­le­rin­de on­la­rı yurt sev­gi­si­ne, iyiye ve gü­ze­le yö­nelt­me­yi amaç­la­dı­ğı gö­rü­lür. Ata­türk için yaz­dı­ğı Tavaf şi­iri­ni aruz­la ve ya­ban­cı söz­cük­ler kul­la­na­rak yaz­mış ol­ma­sı­na kar­şın, coş­kuy­la söy­le­miş­tir. Ün­len­me­sin­de bu şi­irin et­ki­si bü­yük­tür. Ay­rı­ca fark­lı dergi ve ga­ze­te­ler­de çe­şit­li ko­nu­lar­da ya­zı­lar, fık­ra­lar, mi­za­hî ya­zı­lar, gül­me­ce öy­kü­sü, mo­nog­ra­fi, pe­da­go­ji, bi­yog­ra­fi, şiir, hi­kâ­ye, hiciv, psi­ko­lo­ji, çocuk psi­ko­lo­ji­si, eği­tim, çe­vi­ri an­sik­lo­pe­di ve söz­lük ya­zı­mıy­la uğ­raş­mış hemen her türlü ede­bi­yat da­lın­da yapıt ver­miş­tir. Aruz­dan he­ce­ye, Ulu­sal ede­bi­yat­tan eği­tim amaç­lı çocuk şi­ir­le­ri­ne, top­lum şi­ir­le­rin­den bi­yog­ra­fi, söz­lük ve an­sik­lo­pe­di ça­lış­ma­la­rı­na geçer. Son dö­nem­de daha çok ede­bi­yat ta­ri­hi ça­lış­ma­la­rı­na yö­nel­miş, az sa­yı­da da olsa ye­ni­den aruz öl­çü­süy­le şiir yazıp ya­yım­la­mış­tır.
İbra­him Ala­ad­din Gövsa’nın Eser­le­ri: “Çocuk Şi­ir­le­ri, Güf tü Gû (de­di­ko­du), Ça­nak­ka­le İzleri, Acı­lar. İlk Genç­lik Hak­kın­da Ru­hi­yat ve Ter­bi­ye Ted­kik­le­ri, Bedii Ter­bi­ye Ted­kik­le­ri, Bedii Ter­bi­ye, Şen Ya­zı­lar.”