7 milyar 924 milyon insanın yaşadığı bu gezegende, yalnızlıktan bahsetmek garip gelebilir. Ama istatistiklere ve ruh halimize baktığımızda, yalnızlık neredeyse çağımızın en büyük hastalığı haline geldi. Sosyal medyada milyonlarca etkileşime girdiğimiz kalabalıklar, ne yazık ki yalnızlığımızı derman olmayı başaramıyor. Peki neden? Yalnızlıktan kaçmamız mı gerekiyor? Yalnızlık kötü bir şey mi? Yoksa kendimizle baş başa kalmayı mı unuttuk?

Öte yandan 2018’de İngiltere’de Yalnızlık Bakanlığı kurulduğunu duyduğumda çok şaşırmıştım. 2017’de yapılan bir incelemeye göre ise yalnızlığın bünyede yarattığı ruhsal yıkım “Günde 15 sigara içmeye bedel” olduğu belirtildi.

En büyük korkumuz olan yalnızlığın ve mutsuzluğun türlerine baktığımızda tercih edilen yalnızlık, mahkum kalınan yalnızlık, kalabalıklar içinde hissedilen yalnızlık gibi birçok türü var. Modern çağın korkusu olan mutsuzluk ve yalnızlıktan kaçsak da alabildiğine mutsuz ve yalnızız. Beklide bu korkumuz olduğu için yalnız ve mutsuzuz. Ya da yalnız olduğumuz için mutsuzuz. Belki de mutsuz olduğumuz için yalnızız. Peki neden böyle? Aslında sanatçılara baktığımızda da en muhteşem eserlerini, hep istemediği, elverişsiz ve kalabalıkların arasında yaratmışlardır. Yalnızlık ve mutsuzluk bazı insanlarda üretkenliği arttırmıştır. Ama yalnız kalmak da bu çağda kolay bir hüner değil. Çünkü sistem de bunu desteklemiyor. Sistem sürekli başka şeylerle benliğimizi unutturmaya çalışıyor.  İnsanlar, “Ben ne istiyorum” diye düşünemez hale gelmiştir. Ama günün sonunda kişisel gelişimin pompalandığı bir düzende, her şeyin kişisel gelişim mecrasına dönüştüğü bu ortamda yalnızlıktan başka bir sonuçta varılması da mümkün değil. Dolayısıyla yalnızlık bir ihtiyaç ama her zaman değil. Bence yalnızlık erken ölümlerin en önemli gerekçelerden birisi.  İnsanlar yalnızlaşınca ölümleri de yaklaşıyor. Çoğu kişinin emeklilikten kaçması da budur. Çünkü sosyal ortamlardan koparıldığımızda ne yazık ki zihnimizde yavaş yavaş bedenimizle birlikte canlılığını yitiriyor. Yani yalnızlık çok da iyi değil, önemli olan yalnızlığı yönetebileceğimiz ruh halinde yaşamak ve düşünmemiz gerekiyor. Şimdi de soracaksınız bunu nasıl yapacağız diye inanın bende bilmiyorum…