Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi, 4 yıl önce öldürülen genç gazeteci adayı Azra Gülendam Haytaoğlu ’nu unutulmadı. Azra Gülendam Haytaoğlu adına sahnelenen “Azra Tek Perdelik Tiyatro Oyunu” hem Azra’nın hayallerine ışık tuttu hem de kadın cinayetlerine karşı farkındalık çağrısı yapıldı. Oyunu yazan ve yöneten Sibel Göydağ Çakmak, Azra’yı halleriyle buluşturduğunu söyledi. Sahneye taşıdığı oyunla Azra’nın ve öldürülen kadınlarının hatıralını yaşatmak istediğini vurguladı.
“BENDE ÖĞRENCİYDİM”
Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi 2008 mezunlarından olduğunu söyleyen Sibel Göydağ Çakmak, “Okul bittiği halde okuldan ayrılamayan öğrencilerden biriyim. Sürekli radyoya gelen, atölyelere gelen biriyim. Şu anda da senaryo atölyesini yapıyorum fakültemizde. Pek çok programda ya da metin yazarlığında öğrencilere destek veren eski bir öğrenciydim” şeklinde konuştu.
“BEN UNUTMAK İSTEMEDİM”
Çakmak, Azra’nın ölümüne kayıtsız kalamadığını ve unutulmasını istemediğini vurgulayarak, “Azra’nın haberini aldım kız kardeşimi öldürülmüş. Çünkü benim evim kayıtsız kalamazdım. Milyonlarca kadın öldürülüyor her gün, dünyanın her yerinde. Biz sadece ağlıyoruz, izliyoruz, ertesi gün unutuyoruz. Ben unutmak istemedim, bir şey yapmam gerekiyordu. ‘Ne yapabilirsin Sibel’ dedim. Sosyal medyadan pek çok şeyi paylaşıyoruz ama sonra o geçiyor. Güzel bir şarkı görüp yerine başka bir şeyle dolduruyoruz” diye konuştu.
“HAYALLERİYLE BULUŞTURMAK İSTEDİM”
Yapabildiği en iyi şey yazmak olduğunu ifade eden Çakmak, Azra’yı sahnede hayalleriyle buluşturmak istediğini ifade eden Çakmak, “Azra yaşasaydı bir gazeteci olacaktı, onu hayal ettim ve Azra'yı öldürülen kadınların savunulduğu bir eylemin ortasına getirip, onu hayalleriyle buluşturmak istedim. Oyunu yazdım şarkılar da bana aitti. Azra’nın ablası Azra'nın kitabındaki yazmış olduğu şiir ve notları attı bana. Bunları da sonra ‘Oyunun içerisine yerleştirir misin’ dedi. Bir şekilde yerleştirmem gerekiyordu ve ben de konuşmamda sadece Azra'nın sözüyle bitirmek istedim konuşmamı” sözlerine son verdi.
