1964- 1968 yılları arasında yaşamış İsmail Uçar'a ait Güzelyurt Mahalle Mezarlığının dışında kalan mezar, yakınlarının gerekli işlemleri tamamlaması sonucu Antalya Büyükşehir Belediyesi Mezarlıklar Müdürlüğü yetkilileri tarafından Manavgat ilçesi Beşkonak Mahallesi Değirmenözü mevkiindeki annesi Fatma Uçar’ın mezarının yanına defnedildi.
HİKAYESİ YÜREK BURKMUŞTU
18 Ağustos tarihinde İhlas Haber Ajansı’nın (İHA) gündeme getirdiği haber sonrası İsmail Uçar’ın ailesi bulunmuştu. Abla Zekiye Yanıç, küçük kardeşinin hüzünlü hikayesini anlatırken gözyaşlarını tutamayıp, 4 yaşındaki çocuğun üzerine sobadaki kaynar çorbanın döküldükten sonra hastanede hayatını kaybettiği, annesinin de onun üzüntüsüne dayanamayıp vefat ettiğini söylemişti.
Çocuk mezarının sahibi aile, Antalya Büyükşehir Belediyesi Mezarlıklar Müdürlüğü yetkilileriyle görüşerek mezarlığın Manavgat ilçesi Beşkonak Mahallesi Değirmenözü mevkiindeki annesinin mezarının yanına taşınması için müracaatta bulundu. Gerekli işlemleri tamamlayan aileye yardım eden Mezarlıklar Müdürlüğü yetkilileri, İsmail Uçar’a ait mezarı, Manavgat ilçesi Beşkonak Mahallesi Değirmenözü mevkiindeki annesinin mezarının yanına defnedilmek üzere dualar eşliğinde aileye kefenleyerek teslim etti.
“ANNEM HUZURA KAVUŞACAK”
Kardeşine yıllar sonra yeniden kavuştuğunu belirten abla Zekiye Yanıç, “Çok şükür çok sevinçliyiz, aynı zamanda çok üzüntülüyüz. Bugün annemi gördüm rüyamda, kardeşimize kavuştuk. Şimdi onu alıp annemin kucağına götüreceğiz” dedi.
Kardeşinin 4 yaşında yandığını ve hastane de vefat ettiğini kaydeden Yanıç, “Ailemiz burada. Kardeşimin mezarını buradan alıp Manavgat Beşkonak Değirmenözü köyüne annemin başucuna defnedeceğiz. Kardeşim yandı, hastanede kaldı, vefat edince buraya defnedildi. Bir daha kendisini göremedik. Şimdi sizin sayenizde kavuştuk. Annem huzura kavuşacak” şeklinde konuştu.
“ŞİMDİ YAVRUSUNUN KOKUSUNU ALMIŞ OLACAK”
Güzelyurt Mahalle Muhtarı Teslime Yılmaz ise şunları söyledi: “Şuan duygularım çok yoğun. Zekiye teyzemiz bu yavrunun hikayesini anlatınca çok etkilendik. Şimdi ablasının kucağında, annesinin kucağına gidecek. Annesi yavrusunun kokusunu almak için bir parça elbisesine sarılmış yıllarca, şimdi yavrusunun kokusunu almış olacak. Vesile olduğumuz için çok mutluyuz. Ana ve yavrunun buluşmasından daha güzel bir şey yoktur. İnşallah cennette de buluşurlar.”
