Kaç gündür eşe dosta sinir oluyorum. Zam üstüne zam geliyor, kimsenin umuru değil.
Benzine zam millet sessiz, mazot artıyor “olsun” diyor, vergiler artıyor “Ne yapayım” kafasında. Dolar Euro kuru zaten gündeminde yok. Bunlar arttığı zaman ekmeğe gelecek zammı hesaplamıyor. Sonra ekmek artıyor başlıyor “Vay anam vay” diye. Bende artık onlara “Rejim yapıyorum. Ekmeği kestim. Bana ne” diyorum.
İşte biz böyle zıtlaşa duralım durum hiç de iyiye gitmiyor. Bir zam furyasıdır sürüyor. Hadi biz asgari ücret alıyoruz maaşımıza zam geldi. Ancak emekliler ne yapsın? Yalnız ilk kez sokağın nabzını tutan biri olarak söyleyeyim ki, hükümete olan öfke günden güne artıyor. Hatta zirve yaptığını bile söylemek mümkün.
Şimdiye kadar da sokakta hep sızlanmalar vardır. Ancak onların bu sızlanmalarına karşılık durumu savunan insanlar da olmuştur. İlk kez toplumun tüm kesiminde bir yakınma söz konusu. Halkın yeniden seçim rahatlığına girmesi ise belli ki yılbaşını bulacak. Yılbaşında maaşlar uçacak ve yaşananlar unutulacak, öfkeler sona erecek. Tabi ülkede öyle de bir muhalefet var ki evlere şenlik. Millet bu zamlarla uğraşadursun, ana muhalefet partisi taht kavgasında. Diğeri ne yapsam da masayı biraz daha tekmelesem derdinde. Ufak tefekleri söylemiyorum bile. Hepsi aday çıkaracaklarmış. İşte bu günkü duruma göre şimdiden yazayım ki tarihe not düşülmüş olsun.
CHP birkaç büyükşehir, birkaç il alır. İlçelerde de kayıplar verir. Diğerleri ise bir tane bile belediye alamaz. Yani bu kadar zamma rağmen muhtemelen Ak Parti belediyeleri silip süpürecek. Demek ki neymiş. Önemli olan ülkeyi nasıl yönettiğin değil, karşındaki muhalefetmiş.
Hoşçakalın…