Türk sinemasında kalıplaşmış pek çok repliği kendine has bir şekilde yorumlayan, tiyatro, sinema ve seslendirme sanatçısı Abdurrahman Palay’ın vefatının üzerinden 19 yıl geçti. Abdurrahman Palay, 7 Mayıs 1923’te aşçı Şemsettin Bey ile ev hanımını Fethiye Hanım’ın üç çocuğunun en büyüğü olarak İstanbul’da dünyaya geldi. Pertevniyal Lisesi’nde öğrenimini sürdürürken, lise ikinci sınıfta okulu bırakan Palay, bir dönem futbolla ilgilendi, devlet memurluğu yaptı. Palay, 1939’da Samatya Halkevi’nde amatör oyuncu olarak tiyatroya başladı. Şehremini ve Yedikule Halkevi’nde oyunlar sergiledi. Saat Altı Tiyatrosu’nun oyuncu elemelerinde 1950’de birinci olan Palay, ertesi yıl İstanbul Şehir Tiyatrosu’na girdi ve pek çok önemli oyunda rol aldı. Palay, 1952’de Kani Kıpçak’ın yönettiği filmle sinemaya başladı. Ekrem Reşit Rey’in önerisiyle seslendirme yapmaya başladı. Ekrem Reşit Rey’in önerisiyle İstanbul Radyosu’nda seslendirme sanatçılığı yapan Palay, radyoda yayınlanan tiyatro oyunlarındaki başarılı seslendirme çalışmalarından sonra sinemada da seslendirme yapmaya başladı. Palay, 1959’da İstanbul Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatroları oyuncusu Özen Tutucu’yla evlendi, bu evlilikten Oya isimli bir kız çocuğu dünyaya geldi. Usta sanatçı, 1963’te Oraloğlu Tiyatrosu’na geçti ve bir sezon bu tiyatroda çalıştı. Aynı zamanda film oyunculuğu ve seslendirme de yapan Palay, 1964-1965’te kendi adına bir topluluk kurarak turnelere çıktı. Palay, 1966’da ise Arena Tiyatrosu’na girdi. Burada “Anastasia” oyununu sahneye koyarak başrolünü oynadı. Tiyatrodan 1965-1973’te uzaklaşan Palay, senaryo yazarlığı, film yönetmenliği ve sinema oyunculuğuna ağırlık verdi. 1973’te bir mevsim süren son bir tiyatro kurma denemesinden sonra artık hep sinemada çalıştı. Palay Cüneyt Arkın, Ediz Hun, Yılmaz Güney, Orhan Gencebay, Murat Soydan, Ümit Besen, İbrahim Tatlıses ve Göksel Arsoy gibi dönemin ünlü oyuncularını seslendirdi. Türk sinemasında kalıplaşmış “nayır, nolamaz, naffet beni” pek çok repliği kendine has bir şekilde yorumladı. Palay, seslendirme çalışmaları ve oyunculuğunun yanı sıra, 1955’te “Her Yerde Tehlike” isimli filme yönetmenlik de yaptı. 1955-1972’de yirmi sekiz film çeken Palay, sinemayı bıraktıktan sonra Şile’de pansiyon işletti. Usta sanatçı, 14 Nisan 2002’de 79 yaşındayken İstanbul’da vefat etti. Palay’ın cenazesi Zincirlikuyu Mezarlığı’nda toprağa verildi.