Yüz yılımızın en büyük felaketi olduğu dünyanın kabul ettiği iki depremin 7.7’lik ve 7.6’lık depremlerin peş peşe olması aslında basın yayında yer almaması nedeni ile Kahramanmaraş, Hatay, Adana, Adıyaman, Kilis, Gaziantep, Osmaniye, Urfa, Diyarbakır, Mersin gibi illerdeki bazı köylerin haritadan silindiğini tahmin etmek zor değil. Bu tür depremler tarih boyunca ender olarak görülmüştür.
Bu kadar sıklıkla depremi yaşayan ülkemiz üç gün sonra ancak koordine edilebiliyor. Halbuki yapılan veya yapılacak eylem planları ile kimin nasıl nerede görev yapılacağı tek tek belirtilmelidir. Komşu vilayetlerin kaç saat içinde nerede olacağı da belirtilmeli.
Gelelim yapılaşmaya… Her şey insan faktörüne dayanıyor. Bu kadar İmar Yasası’nı değiştiren hangi devlet var? Yerel erk eğer müsaade etmez ise bu kadar binalar bu kadar yüksek binalar yapılır mı? Bu arada TOKİ’yi de sorgulamak gerekmez mi? Gökdelenleri istediği yere diken, imar planı yapan bir kuruluş değil mi? İnsanların “Dünyada ev, ahirette iman” diyen fakir fukara sömürülmüyor mu? Kesinlikle demeliyim ki… İmar Yasası’nı doğru anlamayan, Çürük, fay hattı üstüne bina izni veren kişilere, binaları yapanlara düşümsüz ceza verilmelidir.
Binalar yapılırken her aşaması bir ara 1999 yılında iş ciddiye alınmıştı. Bina yapılırken her kat betonu atılırken örnek alınır, laboratuvarlarda tahlil edilir hem incelemelere göre bir üst betonun 15 gün sonra atılması sırasında da aynı kurul karar verirdi. Bu durum daha sonra aynı işlem tekrar ediliyordu. Nedense bu kontrol ahbap çavuş ilişkisine dönüştü.
Deprem.
Kimsenin tahmin edeceği durum değildir.
Deprem ülkesi olduğumuz artık nettir. Üç aşama ile düşünebiliriz…
1-Deprem öncesi: Evlerimizin sağlam yere yapılması ve binanın deprem statiklerine göre yapılması. Evimizdeki hareketli dolaplar sabitlenmesi, deprem çantası olması. Aile eğitimi alınması.
2-Deprem anında yapılacaklar taklit edilmeli.
3-Kurtarma ile ilgili eğitim verilmesi, Sadece eşgüdümün yaygın olması.
Son depremde, yaşayanlara sağlık ve uzun ömür dilerim. Ölenlere nurlu yollar dilerim.
