Bu solcu kadınlar yok mu hoca…
İnsanların aklını hep onlar karıştırıyor.
Gülerken kahkaha atıyorlar,
Konuşurken sesleri gür çıkıyor.
İnsanlarla tokalaşıp ellerini omuzlarına bile koyuyorlar hayasızca…
Hem de tebessüm ederek günahkârca.
Dudaklarına ruj sürüyor, mini etek bile giyiyorlar.
Sanki bedenleri onlara aitmiş gibi.
Utanmadan korsan yürüyüşlerde en önde onlar ellerinde taş.
Dillerinde garip bir özgürlük sloganı.
Adalet istiyorlar hoca.
Sevişmeyi de ayıp saymıyorlar.
Bu solcu kadınlar yok mu hoca.
Bunları yaktık olmadı.
Bunları ibret için sokakta öldürdük olmadı.
Bunları meydanlarda recim ettik olmadı.
Bunları mahrem yerlerinden dağladık olmadı.
Bunların saçını kestik olmadı.
Bunların işkencelerde göğüslerini kestik olmadı.
Bunlara gardiyanlarımız sıra sıra tecavüz etti olmadı.
Bunlara çarşaf sardık olmadı, yırtıp attılar.
Rengarenk giysilerle sokaklara çıkıyorlar.
Bazen kırmızılı bir kadın çıkıyor ortaya, dans ediyor meydan okurcasına,
Şiddete, vahşete, rağmen…
Şiir okuyor, müzik dinliyorlar.
Dans ediyor şarap içiyorlar hoca.
Bide sarhoş halleri var ki sorma.
İnsan bir başka bakıyor hayata.
Benimde imanım tehlikede hoca.
Çünkü dans ederken gördüm.
Şiirlerini duydum.
Sarhoş hallerine şahit oldum.
Ne yapacağız hoca?
