Bahar geldi mi insanın içi kıpır kıpır oluveriyor. Koca bir kıştan sonra o soğuk kırılıp gün yüzüne çıkınca anlıyorsunuz. Sabah pencereden içeri dolan o güneşli hava, dışarıda kuşların cıvıltısı ve huzur anlatılmaz...
İşte o an insan anlıyor ki bahar gerçekten de gelmiş. Ağaçlar çiçek açıp parklar renklere bürünmüş. Çimenlere uzanıp yalnızca bulutları izlemek, yüzüne çarpan o ince yeli hissetmek bile başka bir huzur veriyor insana adeta... Kış boyunca içimizde biriktirdiğimiz tüm o sıkıntılar, ağırlıklar, sanki o bahar rüzgarına kapılıp gidiyor.
Hele bir de o yağmur kokusu var ya en güzeli o, toprağın en huzur hali! İlkbaharda yağan yağmurun kokusu başka hiçbir şeye benzemiyor. Yüzüne birkaç damla düştüğünde bile insan çocuk gibi sevinip duruyor.
Bahar, aynı zamanda düşleri uyandırıyor. Bu yıl her şey daha güzel olacak, dedirten, insanı hayata yeniden aşkla baktıran bir yanı da var. Belki uzun zamandır ertelediğin hayalleri harekete geçirmek için bir fırsat insana... Baharın tazeliği, içimize umut ve yeni başlangıçlar sunuyor.
