Özellikle pandemiden sonra bir şeyler oldu. Ne olduğunu kimse almadı. Bir anda Türkiye’nin üzerinde dolaşan kara bulutlar giderek büyüdü.
Zaten mutsuz olan insan pandemiden hemen sonra büyük bir ekonomik yıkıntı ile karşı karşıya kaldı. Pandemiden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı olmayacakta. Olmayacağını söylememin nedeni çok açık ortada. Çünkü her şey arapsaçına döndü. Mülteci krizi büyüdü, ekonomi çöktü, haksız yere para kazananlar aklandı, emeğiyle para kazananlar geçinemiyor, gençler işsiz, iş bulanlar aldıkları ücretlerden dolayı mutsuz, yurt dışına kaçmak isteyenler vize alamıyor, kadınlar ve çocuklar öldürülüyor, adalet bitti, hükümetin ne yaptığı belli değil, depremler, seller, yangınlar bitmiyor. Hal böyle olunca özellikle gençler umutlarını yitirmiş durumdalar.
Ülkenin geleceği gençler, hayattan kopmaya başladı. Diyeceksiniz ki ‘Bu ülkede hiç mutlu olan yok mu?’ Var olmaz mı?
Mesela kimler mutlu? Kara para aklayanlar, hak yiyenler, kafalarını kuma gömenler, kısa yoldan zengin olanlar, hükümete sırtını dayayanlar, pudra ile yakalanıp hiçbir şey yokmuş gibi davrananlar, din adı altında insanları sömürenler inanılmaz mutlular.
Ülkede makas diye bir şey kalmadı. Türkiye’de ya çok zenginsiniz ya da çok fakirsiniz. Bunun ortası yok. Hal böyle olunca saydıklarım dışında mutlu kimse kalmadı. Sokakta gezdiğinizde yüzü gülen kimse kalmadı. Bunun en büyük sebebinin hükümet olduğunu bilmeyen yoktur. Cennet gibi ülkede cehennemi yaşıyoruz. Bunu bize yaşatmaya hakları yok. Olmasın da.
