Türkiye'de son 7 yılda tam 15 bin doktor ülkeyi terk etti. Hem yoran hem karşılığının tam verilmediği, huzursuz ve şiddet olaylarının sık sık yaşandığı ülkemizde doktorlarımızı yavaş yavaş kaybediyoruz.
Onca emeğin karşılığında neredeyse her gün hakaret işiten ve sık sık şiddet olaylarına maruz kalan doktorlar haklı olarak Türkiye'de kalmak istemiyor. Sağlık alanında çok sayıda sorun yaşanıyor aslında. Ancak doktorların yurt dışına gitmek istemelerinin en büyük sebebi şiddet. Avrupa ülkelerinde ise bu tür vahşi yaklaşımların çok nadiren görülmesi doktorların özellikle buraları tercih etmelerinin sebebi oluyor.
Burada tabii ki tek sorun tek suç hastalarda değil. Evet bazı doktorlar gerçekten vatandaşa kötü muamelede bulunuyor. Bunları da görmezden gelemeyiz. Ancak yaklaşık 2-3 dakikada bir hasta bakmak zorunda olan doktorların da bir yerden sonra kimseye sabrı kalmıyor. Sürekli birilerine bildiklerini zannettikleri şeylerin öyle olmadığını anlatmaya çalışıyorlar. Karşılığında ise hakaret işitiyorlar ya da kavganın içinde buluyorlar kendilerini. Yani burada aslında sorun yine sistemde. Özellikle devlet hastanelerinde çalışan doktorlara nefes alabilecekleri bir süre tanınsa gün içinde 150-200 hasta bakmak zorunda olmasalar belki onlar da bu kadar bıkmış, tükenmiş bir halde çıkmayacaklar hastaların karşısına. Bu aslında sadece doktorlukta da değil çoğu iş alanında böyle değil mi? Bir iş yapıyorsunuz daha bir soluklanmanıza fırsat verilmeden yenisini çıkarıyorlar karşınıza. Hele bir de başkasının işini yapma durumu söz konusuysa… Bir de üzerine üç kuruş kazanıyorsanız nasıl severek yapabilirsiniz ki işinizi?