Üretimde sıkıntılar artık akıl almaz boyutlara ulaştı. Meyve bahçeleri adeta sahipsiz kaldı. Birçok üretici bahçelerini sökmeye başladı. Bahçeler söküldükçe biz milli servetimizle, paramızla yurtdışıdaki çiftçileri besliyoruz. Kendi çiftçimizi yok ediyoruz. Bu kim dur diyecek? Artık üreticinin sesini duyun. Muhabirlerimizden Şeyda Tütgün’e bir üretici ulaşıyor ve derdini söyle anlatıyor:
“Girdi maliyetleri çok yüksek. Gübre, ilaç, mazot, işçilik çok fazla. Geçen sene 450-500 lira olan işçi yevmiyeleri bu sene 700 lira. Bugün dal topluyoruz işçinin bir günlük yevmiyesi 700 liradan başlıyor. Biz meyve toplamasını muhtemelen 800 lira 100 liraya yaptıracağız. Bizim bahçemiz 150 dönüm nerden baksanız 300 yevmiyeci çalıştırıyoruz. Sadece 240 bin lira yevmiyeci parası veriyoruz. Bunun ulaşımı var yemeği var. Bunları da ekleyince 350 bin liraları görüyor yevmiyeci parası. Girdi maliyetlerini karşıladığımızda bize çok bir şey kalmıyor. Meyve dalında 14-15 liradan anca gidiyor. Bu girdi maliyetleriyle birlikte bu fiyatlar nereye gidecek? Bizim ailelerimiz bu işi yaptı. Bizde yapıyoruz ama bizim çocuklarımız yapmak istemiyor. ‘Çok masraflı bu işler kim uğraşacak ki?’ diyerek uzak duruyorlar çiftçilikten. Bizden sonraki nesilde tarımcılık yapılmayacak artık. Şu anda kendi gücümüzün yettiği kadar yapmaya çalışıyoruz. Gübresini ilacını alamayan birçok insan var. Yani hiçbir şey kullanmadan bu şekilde olur mu? Hastalıktan dolayı verim düşüyor. O kadar emek verdik ağaçlarımız kurumasın diye uğraşıyoruz. Ben tonajdan kazanıyorum. 10-15 dönüm bahçesi olanlar hiçbir şey kazanmıyor. Birçok insan şu anda bahçesini sökmeye başladı. Mesela Karyağdı armutlarını kesenler çok oldu. Çiftçilikten vazgeçen insanlar çok. Bu kaçışları engellemek için yetkililerin bir an önce harekete geçmesi gerekiyor.” Bu çığla kulak verin. İnsanların ekmek kapılarını kapatmasına izin vermeyin.
