Yeni yıl girdik. Size güzel güzel şeyler yazmak isterdim ancak 46 yaşındaki Zeynep Gökbulut’un başına gelenlere kayıtsız kalamadım. Yaşananlar o kadar çirkin ve iç acıtıcı ki söyleyecek söz bulamıyorum. Zeynep Hanım ev kirasını karşılamak için evindeki eşyaları satıyor. Ancak ev sahibi kiradan tatmin olmuyor. 3 bin 500 lira olan kirayı 15 bin liraya çıkarıyor. Böyle bir şey olabilir mi ya? Akıl alır gibi değil. Biz yılbaşını güzel güzel kutlarken, o kadın evsiz durumda şu anda. Güzel güzel kutlamalar yaparken, o kadın bu soğukta sokakta. Bakın Zeynep Hanım ne diyor:
“Ben perişan haldeyim şu an, yeminim olsun ben 250 TL ile geçinmeye çalışan bir kadınım. Ben 12 bin 15 bin kirayı nasıl ödeyeyim. Keşke param olsa da ödesem sokakta kalacağıma. Doğru düzgün yatacak yerim bile yok şu kırık koltukta yatıyorum. Benim kimsem yok ne yapayım şimdi nereye gideyim. Ben o kadar çaresizim ki Allah kimseye bunu göstermesin bunu yapanlara vicdan merhamet versin. Hadi ben gittim parkta orada burada yattım eşyalarım ne olacak bu eşyaların maddi değeri yok belki ama manevi değeri var benim için. Ben bu adama kirayı ödeyebilmek için televizyonumu bile sattım. Herkes soruyor bana bunu izledin mi diye mecburiyetten izledim diyorum. Ben bulaşık yıkayarak aldığım azıcık maaşla geceye kadar çalışıp gelip uyuyorum. Boğazımdan haram lokma geçmesin diye. Oğlum hapisteydi benim yeni çıktı. Bütün bu zorlukların yanında onu gidip görmeye çalışıyordum. Ben gidip yalvardım bu adama, ayağına kapan desem kapanırdım. Her gün kapıma geldi. Korkudan uyurken oğlumun ayakkabısını koyuyordum kapının önüne rahatsız etmesin kapım açılmasın diye. Ben bu kış günü ne yapacağım şimdi 3 de işten çıkıp şu parkta oturacağım artık. Oğluma da bir yapar korkusundan bir şey de diyemiyorum. Ne yapayım artık o adamı Allaha havale ediyorum.” Vicdanım sızladı. Umarım ev sahibinin de yetkililerin vicdanı sızlar.