Yazıma başladım. Üzüldüğüm bir konuya değinmek istiyordum. Gecikti maalesef!
Bazen bir olumsuz gelişme yaşanır ve hani dünya duruverir gibi olur ya!
Öyle oldu.
Dert edindiğim konuyu unuttum.
53 yıl dostluğunu benden esirgemeyen Canım Öğretmenimi, Güzel Ağabeyimi, dokunuşlarıyla yaşamıma yön veren Ustam'ı. YILMAZ ANARAT'ı kaybettim.
Yazımla ilişkili hale getireyim ağabeyimi...
16 yaşındayım ve ilk kez bir kulübe lisansiye olacağım.
Derslerimi ihmal edeceğimden kaygılanmakta ailem...
Babama gelip lisansımın yapılması için izin isteyen büyüğüm.
Tekirdağ'a geldim.
Veda etmeyeceğim.
Uğurlamayacağım.
Yüreğime sokup, kendime de yakın tutup yine bana ışık olması için bir mukaddes görev yapacağım.
Değerli Öğretmen arkadaşları ve Sevgili Öğrencilerine, Eğitim dünyasına sağlık ve sabır diliyorum.
Bu tür bir haklı nedenim vardı ve yazım gecikti...
Bu özel durum yok olmadı.
Yazımın asıl konusuna bir sonraki yazımda değineceğim…
